Je bent vrijgezel en zoekt iets, maar je weet niet precies wat. Ja, ook ik was één van die mensen die op zo'n moment het idee uitvoert om een tinderaccount aan te maken. Wat ik alleen niet had verwacht was dit....
Tinder, het is een universum op zich. Van dates die verdwijnen zodra je je omdraait, tot, nou ja, mensen met hele specifieke wensen. Maar een ontmoeting liet me niet zomaar achter met een goed verhaal, het raakte iets veel diepers in mij.
De man die mijn energieveld binnen kwam, poeh en wat schrok ik daarvan, een gevoel van kwetsbaarheid die ik nog niet eerder had gevoeld.
ik neem je graag mee in het moment.
het was in het corona tijdperk, we zaten tegenover elkaar aan mijn keukentafel. Hij vroeg mijn handen, daar zaten we dan met elkaars handen vast, zijn handen waren warm, mijn adem leek even hoger te zitten, alsof mijn lichaam al wist wat mijn hoofd nog niet begreep. De energie van hem voelde ik door mijn hele lichaam. Het was alsof er een onzichtbare muur omhoog schoot, niet uit angst voor hem, maar voor de intensiteit van het moment. Alsof iemand recht in mijn ziel keek, en ik wist niet of ik daar wel klaar voor was.
Nu, jaren later, begrijp ik dat die kwetsbaarheid niet iets was om van te schrikken. Het was juist een uitnodiging om te voelen, te ervaren, en mezelf te zijn. Want dat zijn de mooie woorden van die man, waarmee ondertussen jaren bevriend ben, je mag er zijn.
Heb jij ooit zo'n moment gehad? Een ontmoeting die je niet alleen bijbleef, maar je ook iets liet voelen wat je niet kon verklaren?
laat je gedachtes horen.
Liefs,
Felicia
Reactie plaatsen
Reacties